18/08/2025

A atención dos mercados internacionais concéntrase este mes na cita de Jackson Hole, un encontro que adquiriu un carácter simbólico como termómetro da política monetaria global. Este ano, as expectativas céntranse na Reserva Federal e na posibilidade de que setembro traia consigo un novo recorte dos tipos de xuro. Os investidores prevén, cunha confianza case absoluta, que haberá unha redución de 25 puntos básicos, pero a realidade dos datos ofrece un panorama moito máis matizado.

De feito, na semana pasada, os datos de inflación nos Estados Unidos mostraron un panorama mixto que complica aínda máis a lectura da Reserva Federal. O índice subxacente de prezos ao consumo avanzou segundo as expectativas, pero cunha composición sorprendente: a repunta concentrouse nos servizos, mentres que os bens mostraron sinais dispares de traspaso arancelario. Ao mesmo tempo, os prezos ao produtor sorprenderon á alza cun grande incremento mensual do 0,9% no compoñente subxacente, reflexo de presións en bens e servizos. Este contraste evidencia que, aínda que o IPC non se disparou, a inflación subxacente continúa firme e podería intensificarse nos próximos meses. Entre tanto, a taxa do desemprego segue baixa e estable e, malia que a creación de emprego se moderou, non hai sinais claros de deterioración grave no mercado laboral. Ante isto, as advertencias de Jerome Powell en xullo resoan con forza: non hai présa por relaxar as condicións e facelo demasiado cedo podería requentar a economía e alimentar de novo as tensións inflacionistas.

Este contraste entre a confianza do mercado e a cautela da Fed anticipa que Jackson Hole se pode converter nun escenario de choque de narrativas. Se Powell mantén un discurso duro, a euforia actual podería desincharse rapidamente. Se, pola contra, deixa aberta a porta a un recorte en setembro, o mercado sentirase validado. A dificultade está en que as condicións financeiras nos Estados Unidos son relativamente acomodaticias, a pesar do nivel nominal dos tipos, o que resta urxencia a unha baixada inmediata.

Europa atravesa un dilema diferente, aínda que igualmente complexo. Os indicadores adiantados e as enquisas mostran certa resiliencia, sobre todo nos servizos, pero a produción industrial e outros datos de actividade real apuntan a unha desaceleración clara. O crecemento do segundo trimestre apenas atinxiu unha décima e as perspectivas para o terceiro son mesmo máis sombrías pola debilidade do sector manufactureiro, castigado pola caída da demanda externa e os efectos dos aranceis. O Banco Central Europeo, baixo a batuta de Christine Lagarde, mantén un discurso de prudencia: non se compromete cun calendario de movementos, pero insiste en avaliar reunión a reunión. A sensación, no entanto, é que o BCE se sente máis cómodo na inacción que en relaxar a política de forma adicional.

No Xapón, o panorama é moi diferente. A economía creceu con forza no segundo trimestre, impulsada polo investimento empresarial e as exportacións, mesmo a pesar dos efectos das tarifas. As revisións á alza do PIB e o impulso das subidas salariais suxiren que a demanda interna seguirá sostendo a actividade durante o que queda de ano. Isto, sumado á presión explícita de Washington, que reclama unha normalización da política monetaria nipoa para conter a debilidade do ien, coloca o Banco do Xapón na circunstancia de volver subir os tipos de xuro no mes de outubro.

China, pola súa parte, converteuse no gran foco de preocupación. Os datos de xullo confirmaron que a desaceleración é máis profunda do esperado. O consumo interno perde pulo, o investimento debilítase e a produción industrial tamén comeza a ceder. A demanda de crédito privado cae en picado, mentres que os prezos corren perigo de deflación e o sector inmobiliario continúa a afundirse. O crecemento do terceiro trimestre perfílase como un dos máis débiles dos últimos anos e o risco dun círculo vicioso entre a crise inmobiliaria, a perda de confianza e a debilidade do consumo é cada vez máis tanxible.

Jackson Hole, neste contexto, transcende o académico e convértese nun escenario político e financeiro de primeira orde. A Reserva Federal debe decidir se desafía o mercado e gaña tempo ata decembro ou se deixa arrastrar pola presión das expectativas. O BCE seguirá xogando coa ambigüidade, mentres Xapón se prepara para subir os tipos e China cae na incerteza. O reto dos próximos meses vai ser xestionar un equilibrio delicado: soster o crecemento sen alimentar de novo a inflación, nun contexto en que a credibilidade dos bancos centrais é tan valiosa como fráxil.