15/09/2025

A semana que deixamos atrás volveu destacar ata que punto a política e a economía se encontran entrelazadas nesta fase do ciclo. Nos Estados Unidos, a independencia da Reserva Federal pasou do plano teórico aos tribunais e ao Senado, coa gobernadora Lisa Cook amparada por unha cautelar que bloquea a súa destitución e con Stephen Miran, candidato de Trump, a piques de ser confirmado como membro do Comité.

En paralelo, os datos macro reforzaron a expectativa dun recorte de tipos inminente nos Estados Unidos: a inflación de agosto mantívose baixo control, os prezos grosistas sorprenderon á baixa e o mercado laboral mostrou máis debilidade, con revisións substanciais á baixa no crecemento do emprego. Neste contexto, os mercados descontan con total seguridade unha baixada de 25 puntos básicos na reunión da Fed desta semana, aínda que a clave residirá no ton que adopte Powell e nas proxeccións actualizadas dos conselleiros.

En Europa, a política volveu roubarlle o protagonismo ao BCE. A caída do goberno de François Bayrou e o nomeamento de Sébastien Lecornu en Francia acentuaron a preocupación pola sustentabilidade fiscal, aínda máis tras a rebaixa de cualificación crediticia por parte de Fitch. O diferencial do bono francés chegou incluso a superar o italiano en determinados momentos, o que reflicte a perda de confianza dos investidores.

Na súa reunión de política monetaria, como se esperaba, o BCE mantivo o tipo de depósito no 2% e, aínda que Lagarde insistiu en que a inflación está baixo control, as proxeccións do propio BCE apuntan a que podería situarse por debaixo do obxectivo en 2027, o que deixa aberta a porta a algún recorte adicional se a economía se arrefría máis. Por outra banda, Lagarde evitou pronunciarse sobre cuestións nacionais, en referencia á situación de Francia, pero recordou que a institución dispón de ferramentas para conter tensións de mercado se fose necesario.

A China, pola súa banda, ofreceu un cadro mixto. A inflación volveu a terreo negativo en termos interanuais pola caída dos prezos dos alimentos e as bebidas, aínda que a inflación subxacente mostrou unha lixeira mellora. Os prezos de produción, pola súa parte, romperon oito meses consecutivos de caídas. Non obstante, o dato de exportacións de agosto foi feble: o crecemento interanual do 4,4% indica que a China xa non pode compensar con vendas a outros países a contracción dos envíos aos Estados Unidos. A conclusión é que a economía perde dinamismo, cunha demanda interna débil e un sector exterior que deixa de ser soporte.

Neste marco, a renda variable consolidou o seu ton alcista. A narrativa de "Riciños de Ouro" volveu predominar, reforzada pola expectativa de recortes da Fed e pola resiliencia da actividade global. Os Estados Unidos lideraron as alzas: o S&P 500 avanzou un 1,6% e o Nasdaq, un 2%, marcando novos máximos históricos. O tirón dos "Sete Magníficos" e a tolemia pola intelixencia artificial, avivada polos sólidos resultados de Oracle, foron os principais impulsores do movemento alcista ao outro lado do Atlántico.

Europa acompañou con ganancias máis modestas. O EuroStoxx 50 sumou un 1,4%, con España brillando especialmente tras a publicación dos resultados positivos de Inditex, o que consolidou o selectivo español á cabeza das bolsas europeas, cun avance superior ao 32% no ano. O Xapón tamén destacou, cun Nikkei que subiu un 4% na semana, mentres que en emerxentes o impulso concentrouse en Asia, cuxo índice bolsista rexistrou un sólido avance do 5,4% semanal.

Esta semana, todos os focos estarán na Fed. Dáse por feito un recorte de 25 puntos básicos, aínda que o ton de Powell será decisivo para calibrar se o ciclo de flexibilización se prolonga. Tamén serán relevantes a reunión do Banco de Inglaterra, a do Banco do Xapón e os datos de vendas polo miúdo e produción industrial nos Estados Unidos, así como a produción industrial e a lectura final do IPC na eurozona.

En conxunto, os mercados apóianse nun transfondo alcista sustentado en tipos máis baixos e na tracción estrutural da IA, pero os riscos seguen presentes: valoracións esixentes na renda variable, unha posible desaceleración máis brusca da actividade, tensións políticas en Europa e a ameaza latente de novos choques xeopolíticos e comerciais. Neste sentido, aínda que a tendencia é construtiva, a prudencia segue a ser necesaria para xestionar un contexto no que conviven o entusiasmo inversor e os focos de vulnerabilidade.