Hipoteca Variable BBVA

Si, podes adiantar unha parte (mínimo 300 €) ou todo o que che falte por pagar. Ademais da cantidade que queiras reembolsar, terás que pagar os xuros e unha cantidade como compensación por reembolso anticipado total ou parcial, equivalente á perda financeira que puidese sufrir o banco e que poderá ser:

• Durante os 5 primeiros anos: co límite de 0,15 % do capital reembolsado anticipadamente.
• A partir do 6º ano (inclusive): 0 % do capital reembolsado anticipadamente.

Lembra que antes de o faceres é obrigatorio que leas a información que che facilitaremos, na que detalladamente se cuantificarán as consecuencias de cada un dos reembolsos, para poderes avaliar cada unha das opcións. É preciso solicitares a información con 30 días de antelación na túa oficina BBVA.

Se tes un seguro de amortización e fas un reembolso de todo o préstamo, o contrato do teu seguro interromperase. En caso de pagar o teu seguro máis tempo do que durou a túa Hipoteca Variable, devolveráseche a diferenza.

Como alternativa, podes designar un novo beneficiario no prazo de sete días hábiles e este gozará do seguro.

A Hipoteca Variable BBVA é un préstamo para residentes en España con ingresos e patrimonio só en euros.

Para contratar a hipoteca cómpre contar cun seguro de danos sobre o inmoble hipotecado mentres dure a hipoteca. A cantidade asegurada ten que coincidir co valor de taxación sen incluír o valor do solo. Ese seguro, que non ten por que ser do BBVA, debe cubrir os danos que poida sufrir o inmoble por incendio, explosión e causas naturais. O banco debe figurar na póliza como beneficiario polo importe que falte por pagar.

Tamén necesitas ter unha conta corrente no BBVA. Nela realizaranse todos os movementos que teñan que ver coa túa Hipoteca Variable, como aboamentos e cargos. Tanto as características como o detalle das posibles comisións de administración e mantemento da conta están na información precontractual.

Lembra que a concesión da hipoteca está suxeita a autorización previa por parte do banco.

O TIN (Tipo de Xuro Nominal) é o que se paga a un banco a cambio de que nos preste diñeiro. O TIN é normalmente menor que a TAE e non serve para comparar o prezo entre diferentes hipotecas, xa que só inclúe o tipo de xuro e non todos os gastos da operación.

A TAE (taxa anual equivalente) indica o custo dun produto financeiro, como os préstamos, e inclúe tanto o xuro como os diferentes gastos e comisións asociadas. Este dato permíteche comparar entre diferentes hipotecas porque, canto menor sexa a TAE, máis barata será a hipoteca.

A compra dun inmoble xera dous tipos de gastos: uns teñen que ver co préstamo hipotecario e outros coa operación de compravenda.

Os gastos do préstamo hipotecario son pagados polo banco: o rexistro, a notaría, a xestoría e o Imposto de Actos Xurídicos Documentais (AXD). No País Vasco é un pouco diferente. A súa norma autonómica indica que se se trata dunha vivenda non habitual, o AXD é pagado polo comprador.

Os gastos da compravenda non teñen nada que ver coa hipoteca, por iso non a paga o banco. Lembrámosche que estes gastos son: impostos (como o de transmisións patrimoniais, o IVE ou o imposto de sucesións) e os que correspondan de xestoría, notaría e rexistro.

A taxación adoita ser pagada polo comprador.

Podes consultar os seguintes documentos, onde encontrarás información básica sobre as nosas hipotecas:

• ficha de información precontractual (FIPRE)
• Documento de información precontractual complementaria (DIPREC)
• Cartel informativo 
• Documento informativo: CBP RDL 6/2012 para a reestruturación viable das débedas con garantía hipotecaria e CBP RDL 19/2022 e ACM para aliviar a suba de tipos de xuro en préstamos hipotecarios sobre vivenda habitual

Tamén tes á túa disposición un xestor do BBVA que che resolverá as dúbidas e que te acompañará durante todo o proceso. Unha vez que nos facilites a documentación necesaria para realizar o estudo económico e que realizásemos o estudo de viabilidade, o teu xestor entregarache a ficha europea de información normalizada (FEIN).

Calcúlanse utilizando o sistema de amortización francés. Este sistema de cálculo fai que a cota que pagas cada mes sexa o máis estable posible. Só pode variar se cambia o tipo de xuro ou se realizas reembolsos anticipados.

Para calcular as cotas con este sistema usamos a seguinte fórmula: (C*i/m)/(1-(1+i/m)^(-m*n)), en que C é a cantidade prestada, i é o tipo de xuro nominal anual, m o número de cotas anuais e n os anos nos que vas devolver o préstamo. 

Pómosche un exemplo aplicando a fórmula. Se tes un préstamo de 150.000 € a un 2,50 % de xuro anual e devólvelo mes a mes (12 cotas ao ano) durante 25 anos, a cota que terás que pagar ao mes será 672,93 €. 

Aquí tes a fórmula coas cifras do exemplo: (150.000x0,025/12)/(1-(1+0,025/12)^(-12x25))=672,93 €

En cada cota págase unha parte de xuros e outra parte destinada a devolver o préstamo. Se queres saber canto supón cada cantidade, podes calculalo da seguinte maneira:

• Para calcular os xuros de cada cota divide o tipo de xuro entre o número de cotas anuais e multiplícao pola cantidade prestada.
• Para calcular canto devolves do préstamo (amortización) resta os xuros á cota mensual.

Lembrámosche que co tipo de sistema que utilizamos (sistema de amortización francés), páganse máis xuros nas primeiras cotas e menos nas últimas.

Se non cumpres cos compromisos de pagamento da túa hipoteca, poderías perder a túa vivenda. Lembra que os titulares da hipoteca deberán responder ante o BBVA con todos os seus bens e dereitos, presentes ou futuros. Se houbese outras persoas prestando garantía, como por exemplo un avalista (ou fiador), responderían da mesma maneira que os titulares da hipoteca, salvo que se limite a súa responsabilidade no contrato. 

Lembrámosche que ao contratar unha hipoteca estableces unha relación co banco que se compón de dous elementos: o contrato principal de préstamo e a hipoteca. Contámosche en que consisten:

• Contrato principal de préstamo: dáse cando unha entidade financeira (acredor) presta unha cantidade de diñeiro a alguén (debedor). 
• Hipoteca: o debedor, ou outra persoa, ofrece un inmoble como garantía de que se vai devolver o préstamo. Desta forma, se non se cumpren os compromisos de pagamento pactados, o banco podería vender ese inmoble en poxa pública para cobrar o que se lle debe. En caso de que sobrase diñeiro, sería para pagar a outros acredores ou, en todo caso, para o debedor.