Cando recuperarei as caídas de 2022?

En 2022 producíronse caídas moi avultadas tanto nos activos de renda fixa como nos de renda variable, aínda que os retrocesos foron especialmente dramáticos no mundo da débeda.

En efecto, tras múltiples anos cunhas rendibilidades en mínimos e a miúdo negativas, produciuse o maior proceso de suba de tipos por parte dos bancos centrais nos últimos corenta anos, en resposta ao rápido rexurdimento da inflación. Os tipos de xuro da Fed estadounidense pasaron en menos dun ano do 0,125% ao 4,25% e os do Banco Central Europeo do -0,5% ao 2%.

Como consecuencia deste proceso de endurecemento monetario, asistimos ao peor comportamento dos activos de renda fixa en décadas, e un índice global de bonos como o “Global Aggregate” de Bloomberg caeu un 15,59%, con datos de 23 de decembro.

Se esa evolución da renda fixa tan negativa foi extraordinaria, tamén foi insólito que fose acompañada dun mal comportamento simultáneo das bolsas, que se manifestou cun retroceso do índice MSCI World dun 19,69% a falta de escasas sesións para que acabe o ano. E dicimos insólito porque moitas veces os bonos actúan como valor refuxio ante caídas das bolsas, algo que non sucedeu en 2022. En consecuencia, asistimos a un dos peores retornos nos últimos cen anos dunha clásica carteira de risco medio.

Ante a gravidade das caídas acumuladas, é lícito preguntarse cando se van poder reverter por completo e se no ano 2023 se poderá recuperar parte da debilidade vista en 2022. A boa noticia é que a resposta a esta última pregunta é positiva e a nosa expectativa é que durante o ano que comeza recuperaremos parte das caídas acumuladas. Pola contra, non é realista esperar unha completa reversión destas.

Vaiamos por partes. Unha caída próxima ao 20% na renda variable sucedeu moitas veces no pasado e as recuperacións da mesma magnitude son comúns ao ano seguinte. Isto pasou no ano 1991, en 2003 e en 2009. Tamén en 2019 se compensou sobradamente a caída do -10% do ano anterior. Polo contrario, o índice mundial retrocedeu tres anos seguidos, en 2000, 2001 e 2002, antes de se recuperar con forza en 2003. Isto implica que as bolsas teñen potencial para recuperar caídas como as sufridas en 2022 nun período de tempo relativamente curto, supondo, claro está, que desaparezan os factores que fixeron retroceder as bolsas.

Lamentablemente, a expectativa de recuperación total é máis escura no mundo da débeda, a pesar de que a nosa convicción é que 2023 vai ser un ano moi bo para os mercados de renda fixa. O extraordinario da corrección vista en 2022 fai que sexa moi complicado, por non dicir imposible, recuperar a totalidade das caídas en 2023. Para que isto acontecese, as rendibilidades terían que volver a territorio negativo e desandar todo o camiño alcista percorrido en 2022, algo que está moi afastado das perspectivas actuais.

No entanto, a persistencia nas taxas de inflación lévanos a pensar que os bancos centrais, aínda que poidan pór en pausa o proceso de suba de tipos, manterán con moita probabilidade unha política monetaria restritiva en 2023. É dicir, os tipos deixarán de subir, pero permanecerán en niveis elevados durante un período de tempo prolongado, o que manterá soportadas as rendibilidades da débeda. En anos sucesivos, si é previsible que os bancos centrais, unha vez controlada a inflación, inicien o ciclo de baixadas de tipos, o que permitirá que continúe a recuperación dos prezos dos bonos.

En definitiva, aínda que o proceso de recuperación das carteiras empezará en 2023, necesitaremos máis dun ano para volver aos máximos previos, sobre todo nos perfís de risco máis conservadores.

Escribe:

Álvaro Manteca, responsable de estratexia de investimento de BBVA Banca Privada.