A clave para 2023: a inflación e os prezos da enerxía
Tras as reunións dos bancos centrais de decembro, os investidores recibiron unha mensaxe nítida: tanto a Fed como o BCE están preocupados por se as presións inflacionistas subxacentes poden ser persistentes, a pesar dos alentadores sinais que recibimos recentemente, especialmente á outra beira do Atlántico. Con isto na mente, os responsables da política monetaria parecen incómodos coa recuperación dos mercados, que implica unha relaxación das condicións financeiras que desfai parcialmente o endurecemento monetario.
De momento, os bancos centrais conseguiron aplacar o optimismo investidor con mensaxes de dureza monetaria, pero se a inflación segue caendo a súa capacidade para facelo diminuirá drasticamente, xa que os investidores non considerarán crible que as autoridades monetarias sigan subindo tipos nun contexto de inflación claramente á baixa.
Así, sobre todo na primeira metade de 2023, os investidores estarán centrados na evolución da inflación, que finalmente decidirá quen obtén a vitoria na loita entre os bancos centrais e os mercados.
Neste sentido, haberá que vixiar especialmente a evolución das materias primas enerxéticas, sobre todo petróleo e gas natural, pois dependerá delas o mantemento da actual tendencia de moderación da inflación.
Non confiamos nunha caída adicional dos prezos enerxéticos, porque existen factores, tanto de curto como de longo prazo, que suxiren que os prezos do petróleo e do gas se manterán elevados, pero si esperamos que se manteñan por debaixo dos niveis alcanzados durante o verán.
Entre os elementos de oferta que haberá que vixiar, deberase prestar especial atención aos movementos da OPEP, que parece decidida a reducir o nivel de produción de petróleo, ao estimar unha caída da demanda en 2023. Por outra parte, existe unha significativa incerteza sobre os efectos do prezo máximo para o petróleo ruso, acordado polos membros do G-7, e que podería retirar do mercado un número considerable de barrís de cru dos Urais. A maior prazo, os incentivos da industria para aumentar a capacidade de produción parecen limitados, nun mundo en que os criterios de sostibilidade serán cada vez máis importantes.
Canto aos factores de demanda, a reapertura chinesa parece o máis importante, xa que implicaría unha maior demanda de hidrocarburos, tanto de petróleo como de gas natural. Desta forma, o abandono das restricións pandémicas chinesas pode converterse nunha arma de dous gumes para Europa, dado que o xigante asiático competirá con maior ferocidade polo gas natural licuado. De feito, os países europeos tiveron unha maior facilidade para encher os depósitos de gas neste inverno grazas á menor demanda chinesa, cuxa actividade se mantivo moi deprimida pola política de COVID cero.
Obviamente, non podemos descartar un empeoramento na situación xeopolítica, que potencialmente podería provocar uns prezos da enerxía significativamente superiores aos actuais.
En definitiva, teremos que estar moi pendentes en 2023 das dinámicas dos prezos do petróleo e do gas natural, xa que, se se manteñen en niveis parecidos aos actuais, contribuirán a apuntalar o proceso de desinflación e, por tanto, o bo comportamento dos mercados financeiros mundiais.
