Usufruto
Segundo o artigo 467 do Código civil, o usufruto é un dereito para gozar de bens alleos coa obriga de conservar a súa forma e substancia, a non ser que o título da súa constitución ou a lei autoricen outra cousa.
Trátase dun dereito real, temporal e transmisible, mediante o cal o usufrutuario posúe un poder inmediato e directo sobre a cousa ou dereito usufrutuado, sen necesidade de contar co propietario sen usufruto para realizalo.
O usufrutuario terá dereito a percibir todos os froitos naturais, industriais e civís dos bens usufrutuados. Así mesmo, o usufrutuario pode arrendar a cousa a un terceiro, coa excepción de que estes contratos se resolverán ao fin do usufruto.
O usufruto constitúese pola lei, pola vontade dos particulares manifestada en actos entre vivos ou en última vontade e por prescrición.