2022/03/13

Gauzatuko al du Fedek oinarrizko 25 edo 50 puntuko igoera? Hori da zalantzarik gabe, milioika inbertitzaileren buruan dagoen galdera. Aurreko astean kamera estatubatuarren aurrean agertu zenean, Powellek baieztatu zuen datu guztiek gogortze bizkorrago bat justifikatzen bazuten, Fed-ek interes-tasen erritmoa handiagotu lezakeela berriro. Horrez gain, gehitu zuen argitaratutako azken datuek argi uzten dutela desinflazio-joerak frenatu egin direla, horrek iradokitzen duelarik prezioen gaineko presioek Fedek azken bileran espero zuen baino erresistentzia handiagoa mantentzen dutela.

Adierazpen horiek argi igorri zuten FOMCek duen borondatea datuetan izan daitezkeen ezustekoen aurrean erantzuteko, oinarriko 50 puntuko igoeretara itzultzeari ateak irekita. Ordutik, badirudi atera gehiago ireki dela, berriro (hamaikagarren hilabetez jarraian) kontsentsuaren aurreikuspenen gainetik dauden enplegu-datuak argitaratzeari esker. Izan ere, 311.000 nomina berri sortu ziren, merkatuak espero zituen 225.000 nominen aldean. Horrek 351.000 enplegu berriren batez besteko irabazia ematen du azken hiru hilabeteetan, Feden ustez lan-merkatuko oreka adierazten duen 100.000 enpleguko zifratik oso urrun. Egia da orduko batez besteko diru-sarreren hazkundea moteldu egin zela hileko % 0,2ra eta langabezia-tasa % 3,6 handitu zela, baina azken hori lan-indarraren parte-hartzean izandako hobekuntzek sustatua izan zen, eta ez dirudi jarraituko dutenik.

Ezinbestekoa al da, orduan, Fedek oinarrizko 50 puntu igotzea 22an? Inola ere ez, izan ere astearen amaierako zatiko gertaerek (finantza-sektoreari eragiten diotenak) erabaki hori zailtzen baitute. Silicon Valley Bank-en kolapsoak, FDIC-ek (Gordailuen Berme-funts estatubatuarra) esku hartutako eskualdeko bankua, kezkak sortu ditu sistema finantzarioaren segmentu jakin batzuetan eraiki litezkeen hauskortasunen inguruan. 2008az geroztik Ameriketako Estatu Batuetan izandako banku-porrot handiena denez, bonuen prezioak gora egin zuen berriro, babes-aktiborako duen posizioaz baliatuta, eta oinarrizko 50 puntuko igoeraren aukera %50etik jaitsi zen, kota horren gainetik askoz gehiago igotzera iritsi arren, Powell-en bigarren lekukotzaren ostean. Agerikoa dirudi SVBren kolapsoaren ondoriozko merkatuaren kezkak merkatu finantzarioen tentsio esanguratsuago batzuen sarrera izan daitezkeela, Feden diru-doitze kanpaina bizkorraren ostean, eta kezka horiek hurrengo erabakiak baldintza ditzakete.

Eta zer esan daiteke EBZren inguruan, ostegunean bilduko dena? Bilera horrek ere problematikoa dirudi, ez interes-tasen oinarrizko 50 puntuko igoera batengatik, zeina ziurtzat jotzen den, baizik eta aurreikus daitekeen jakinarazpenaren oldarkortasunagatik. Une honetan, merkatuak magnitude bereko beste igoera bat deskontatzen du maiatzerako, oinarrizko 25 puntuko beste bik jarraituko dutelarik ekainean eta uztailean, amaierako tasa %4,0an geratuko litzatekeelarik. Hala ere, SVBk sortutako asalduraren eraginez, ez du oso probablea ematen EBZk maiatzean hain handitze handia egiteko hitz emango duenik esplizituki. Nolanahi ere, azken asteko jakinarazpenek zatiketa sakonak agerian utzi zituzten: adibidez, Holzmann austriarrak, oinarrizko 50 punturen ondoz ondoko lau handitzeren beharra iradoki zuen, zeinak Visco italiarraren haserrea eragin zuen, zeinak "bileraz bilerako" ikuspuntutik aldentzea leporatu zion, hori baitzen Gobernu-kontseiluaren barnean adostu zena.